Ne güzeldir demokrasiyi talep edenlerin çoğalması…
Ne güzeldir yağmurun demokrasi arzusunu azaltamaması…
Ne güzeldir daha fazla demokrasi isteyenlerin, ne kadar demokrasi aşığı olduğunu göstermesi…
Ve ne güzeldir, demokrasinin iyi bir şey olduğu, herkese iyi geldiğinin ve bir gün herkesin ihtiyacı olabileceğinin hatırlatılması.
Lefkoşa dün gece böyle bir tarihi not etti.
Ülkemizde, demokrasiden vazgeçmeyeceğini haykıran, daha fazla demokrasiyi hedefleyen kalabalık bir kitle müthiş bir mesaj verdi.
Öncesine döndüğümüzde, ne kadar kötü niyetli, şiddet ve provokasyonla beslenme heveslisi arasında yaşadığımızı gördük.
Yürüyüşten en ufak bir şey bulup saldırıya geçmeye meyilli, pür dikkat süreci izleyenleri hayal kırıklığına uğratacak olgunlukta bir gün geride bırakıldı. Yüzünde güller açan koca yürekler sayesinde…
Akşamki etkinliğin olgunluk içinde tamamlanmasının birçok anlamından biri de, ülkemizde gerginliği tırmandırmak, halkı kutuplaştırıp ayrıştırma hevesinde olanların beklentilerini, en az bir süre erteletecektir.
Akşamki mitingin yürüyüş bölümüne katılamadım, son evresini takip edebildim yalnızca.
Yürüyüş anının analizini yapamayacağım. Ama, miting bölümü ve etkinlikten ayrılış sürecindeki gözlemlerim gecenin genel havasını yansıtabilme açısından yeterli olur diye düşünüyorum.
Miting alanına vardığımızda, ıslak insanlar vardı, yağmur devam ediyordu, ama yüzler gülüyordu.
Yüzlerde kin ve nefret değil, tebessüm vardı.
Ağızlardan küfür değil, güzel dilekler dökülüyordu.
Ellerde, taş, yumurta, domates değil, balonlar ve şemsiyeler vardı.
Ve en önemlisi, demokrasi ve barış istencinin provoke edilmeden seslendirilmesinin huzuruyla meydandan ayrılan mutlu ve gelecek için daha umutlu insanlar vardı.
Miting öncesi tartışmalara baktığımızda, bu yürüyüşü bloke etme, katılımı azaltma ve önemsizleştirme gayretinde olan bazı kesimler, her beğenmedikleri girişim gibi bunu da Rumların organize ettiği senaryosuna bile başvurmaktan geri durmadılar.
Senaryoları okudukça, bu düşünce yapısının nasıl yaratıldığına dair merakım daha da artıyor.
Kendi yaşadığı topraklarda, beğenmediği görüşleri ötekileştirip, yabancılaştırıp, yerellikten çıkartma girişimlerinin altında hiçbir tutanak olmamasına rağmen neden ısrarcı olduklarını anlamaya çalışıyorum.
Kardeşini, arkadaşını politik hedef uğruna kaybetmeyi umursamayacak kadar yabancılaşan insanların sayısının artmasına odaklanmalıyız. Sevgiye ihtiyacı olan bu kişileri, kucaklayarak kazanmanın yolları bulunmalı. Bir avuç insan olarak bölünme lüksümüz yok.
Bu eylemin tek bir hedefi vardı, “demokrasi düşmanları”. Ülkemizde demokrasinin yeşerip olgunlaşarak, tüm kurumlara yerleşmesinden korkanlara verilen bu mesajla, görüldü ki Kıbrıs için kötü olan hava koşullarına rağmen binlerce insan demokrasi talebini seslendirmekten geri durmaz ve durmayacaktır da…
