Lefkoşa Türk Belediyesi, Ülkemizde yaşanan insan ticareti'nin içler acısı durumunu sosyal medya hesabından duyurdu.
Olay kadının anlattıklarıyla şöyle devam ediyor.
58 yaşındayım. Eşim öldü. Çocuklarım, torunlarım var. Ülkemde iş imkanı olmadığından onlara destek olabilmek için yıllardır yurt dışında çalışıyorum. Kıbrıs’ın kuzeyinde çalışabilmek için bir kişiye 3.000 dolar para göndermem gerekti. Bu parayı da ancak bankadan borçlanarak bulabildim.
6 ay boyunca yaşlı bir çifte bakıcılık yaptım. Evde başka odalar olmasına rağmen bir odada yaşlı çift ve oğullarıyla birlikte kaldım. Banyoyu bile kullanmama izin yoktu, bahçede hortumla yıkandım.
Sokağa çıkma yasağı kalkar kalkmaz “Sana bir iş bulduk, yarın sabah gidiyorsun, bir tarlada çalışacaksın, domates toplayacaksın” dediler. Çalışacağım yerin nerde olduğunu, şartların neler olduğunu, maaşı sorduğumda ise “Sen onu mutlu et, o da bol para versin” dediler.
Kapısı bile kapanmayan, karanlık, pis bir oda. “Burada kalacaksın” dedi adam. Dokunmaya başladı bana. “Hayır” dedim. “Tarla nerede?”… Bağırdım, ama etrafta kimse yoktu. Bana zorla… Hala acı çekiyorum…
Az önce dinlediğiniz olay bu ülkede yaşandı. Ve mağdur olan bireye Lefkoşa Türk Belediyesi Şiddete Karşı Yan Yana Projesi kapsamında hukuki destek, güvenli bir iş ve barınma imkanı bulana kadar sığınma evi desteği verildi.
Artık gerçeklerle yüzleşmenin zamanı. Yaşadığımız bu topraklarda sorgulamadığımız ve sistemin normalleştirdiği insan ticareti var. Belki de farkında olmadan ortak olduğumuz bu kölelik, insan istismarı onurumuzla oynamaya devam ediyor, hala…
2020 yılında halen hem dünyanın dört bir yanında hem de ülkemizde yaşanan insan ticareti, içinde barındırdığı şiddet ile sömürü kayıtsız şartsız bir insanlık suçudur. Bu sorun, hepimizin sorunudur.
