Bazı gündemler, tüm değerleri tartmanız, kimin ne olduğunu ölçmeniz için uygun ortam sağlamaktadır.
Belirlenen sektörlerde toplu iş sözleşmesi imzalayan şirketlerin iki asgari ücretin altında maaş alan çalışanlarına 750 TL maaş katkısı öngören tüzüğünün tartışılması süreci, özel sektör çalışanlarının kimsenin umurunda olmadığını net olarak gösteriyor.
19 yaşından beri özel sektörde çalışan ve dar gelirli olmanın ne anlama geldiğini iliklerine kadar sindiren biri olarak, tüzüğe karşı çıkanların ortaya koydukları gerçeklikten yoksun gerekçelere baktığımda öfkem katlanarak artıyor.
Bazı örnekler sıralayarak özel sektör çalışanlarının kimsenin umurunda olmadığını gözler önüne serelim.
İktidarın büyük ortağı CTP Genel Sekreteri Erdoğan Sorakın, tüzüğe destek verdiklerini kaydederken, basında yer alan haberlere göre parti Başkanı Erhürman’ın, “ortamın uygun olmadığı” söylemi beni şok etti. Konu mecliste tartışılmasına rağmen yalanlanmayan bu haberin kaynağının ise parti içinden birileri olması daha da ürkütücü geliyor. Emekçinin hakkını savunma ana derdi olduğu iddiasında bulunan CTP’den birileri bunun mücadelesini vereceğine parti başkanını yıpratmak için basına, başbakanın tüzüğe karşı olduğunu yayıyor.
Halkın Partisi, her adımıyla tartışmaların göbeğine oturmaktan ve en fazla sorgulanan olmaktan bu olayda da kurtulamadı. Partinin bu tüzüğü istemediği söylemleri yaygın, ki ben de bu kanaate sahip olanlardanım. Genel Sekreter’in yaptığı açıklamalarda istemediklerini açıkça söyleme yerine kurduğu cümlelerle karmaşık bir ifadelerde bulunması ipuçlarını veriyor.
DP Genel Başkanı Serdar Denktaş duruş olarak en net konumda olan politikacıdır. Sendikalara güvenmediği için bu tüzüğün zamanı olmadığını dile getiriyor.
Tüzüğün tek destekçisi öneri sahibi Zeki Çeler’in partisi TDP gibi duruyor.
UBP yetkililerinin “biz de özel sektör çalışanını düşünüyoruz. Ama…” ile başlayıp karşı duruşlarını ortaya koyan cümlelerle, hükümetin bir yılda yapacağı en iyi işi, olur da seçmenden artı puan alırlar diye reddediyor.
Benzer yaklaşımı BKP dışındaki partilerde de görüyoruz.
Özel sektör ve bazı siyasilerin bu tüzüğün sendikalaşma önkoşuluna takıldığını anımsatarak, kamudaki çalışmalarıyla özel sektörün korkulu rüyası sendikaların büyük çoğunluğu da özel sektör çalışanlarını zerre kadar düşünmediklerini yeniden gösterdiler.
Ülkedeki her konuda duruş sergileyen, açıklama yapan başta Sendikal Platform ve geniş üye kitlelerine sahip sendikaların haftalardır süren tartışmalar karşısındaki sessizliğine kahroluyorum.
İçim içimi yiyor. Eleştirdiğimizde “biz özel sektör çalışanlarının koşullarının kamu çalışanları düzeyine çıkartılmasını istiyoruz” diye şov yapanlar, kendileri için düşük bir rakam olan ancak binlerce özel sektör çalışanı için can simidi olan 750 TL katkı sağlayacak tüzük karşısındaki sessizliklerini anlama konusunda kendimi artık zorlamayacağım. Umurlarında mı ki…
Ticaret Odası, tüzüğe en keskin tepki gösteren ve taraflarla sürekli görüşerek bu iradeden vazgeçilmesi için yoğun çaba içinde olan taraftır. Hatta son yılların en sert açıklamasını yaparken, açıklama içeriğini onaylamayacağını düşündükleri oda yönetim kurulu üyelerine metni göndermekten kaçınacak kadar tüzüğü engellemeye baş koymuşlar.
KIBRIS Gazetesi olarak tüzüğün ekonomi, işveren ve çalışana sağlayacağı katkıya dikkat çeken yayınlarımızdan rahatsız olup sosyal medyadan karşı atağa geçen işverenlere baktığımızda zaten onların sosyal yatırımlarda bulunmayanlar olduğunu görebiliyoruz. Kimse karşı öneri getirmiyor. Destekleyenleri susturma gayretinde olanların çemberi genişliyor. Çember genişledikçe özel sektör çalışanlarının umursanmadığını daha net görebiliyoruz.
Devlete ve çalışanına karşı mükellefiyetlerini yerine getiren özel sektör işletmelerin yararına olan tüzüğe karşı çıkıldıkça emekçinin ne kadar sömürüldüğünün deklaresi olarak algılıyorum yaşadıklarımızı.
Üzülerek tekrarlıyorum işverenler ve ekonomik örgütler yanında, hemen hemen tüm siyasi partiler ve sendikaların büyük çoğunluğu özel sektör çalışanlarını umursamıyor.
