Dizdarlı, kişisel Sosyal Medya hesabından yaptığı açıklamada, “tek tesellisi doğdu doğalı ona gözleri gibi bakan doktor ve hemşire ablalarının sesleriydi. Sefkatli seslenişlerdi bakışlarındaki donukluğu kaldıran. Ama biliyordu o da artık. Daha fazla kalamazdı hastane koğuşunda. Anne babasından umudu kesmişti ama birilerinin ona sahip çıkacağını umuyor. Bu güne kadar olmadı” dedi.
İşte o paylaşım:
“Annesi doğumundan bir süre sonra yalnız bıraktı onu. Babası zaten ortada yoktu.
Engelli doğmuştu. Yalnız başına yaşamını sürdürmesi mümkün değildi. Ne bu gün ne de yarın.
Ailesinin ülkesinin yetkilileri de ilgi duymuyorlardı ona. Adeta tanınmamış ülkenin topraklarında “yok” farz etmişti Dünya onu.
Altı aydan fazla zaman geçmişti oysa doğalı. Artık hissediyordu; sevgiyi huzuru ve ne yazık ki yalnızlığı.
Hissedince de gözlerinden iki damla yaş süzülüyordu siyah yanacıklarından.
Tek tesellisi doğdu doğalı ona gözleri gibi bakan doktor ve hemşire ablalarının sesleriydi. Sefkatli seslenişlerdi bakışlarındaki donukluğu kaldıran. Ama biliyordu o da artık. Daha fazla kalamazdı hastane koğuşunda. Anne babasından umudu kesmişti ama birilerinin ona sahip çıkacağını umuyor. Bugüne kadar olmadı.
Bundan sonra olacak mı?
Sosyal devletiz diye övünüyorsak…
İyilik yapan vakıflarımız var diye havamızı atıyorsak.
Halktan çalışmalarını sürdürmek için katkı toplayan dernek ve kuruluşlarımızla varsak
En önemlisi insansak
OLACAK…”
Güncelleme Tarihi: 07 Ekim 2017, 06:22
